පරිසර Society

ඉස්සෙල්ලම කියන්න ඕනෙ අපි3දෙනාම එකම blog එකේ post කරන්න ගියාම එකම අවුලක්නේ ඒක නිසා අපි3දෙනා වෙනම profile හැදුවා.

මේ කථාව කියන්න මට ඉස්කෝලේ කාලෙට යන්න වෙනවා. මේ කලේ මන්(ටී සුනාමි), බඩියා, සෝනාර් A/L පන්තියේ ඉගෙන ගන්නවා. අපි bio science කලේ. දවසක් අපෙ bio teacher කෙනෙක් (ආච්චී) දුවගෙන ආවා පන්තියට, ඇවිල්ල දඩ බඩ ගාලා පු‍ටුවෙ ඉඳගෙන මොකක්දෝ පරිසර සංගමයක් ගැන කියාගෙන ගියා. අපිට ඒක තේරුනේ නෑ. දිග හෑල්ලක් කියෝගෙන ගිහිල්ලා එකපාරට කීවා"මන් දැන් ඔයාලගෙන් කීපදෙනෙක්ව මේකට ‍තෝරගන්නවා"කියල.එහෙම කියල එක පාරට අපි3දෙනාව ‍තෝරගත්තා කීවා.අපි full හොල්මන්. අපිව ‍තෝරගත්තේ, අපි තමා එදා පන්තියේ ඉස්සරහම හිටියේ. බඩියයි සෝනාරු යි ගල් ගැහිල වගේ බලාගෙන ඉන්නව මාත් full තක්බීර් අන්තිමට සෝනාර් අහුව" මොකටද බන් අපිව ‍තෝරගත්තේ?" කියලා.මන් කීවා" මාත් දන්නෑ හරියටම බලාගෙන ඉමුකෝ" කියලා.

ඊට පස්සෙ ආච්චී අපිව වෙනම meeting එකකට අරගෙන සීන්කෝන්1 ගැන කීවා.අපිට ඒකත් වැඩිය තේරුනේ නෑ(එයා උගන්වන දේවලුත් ඔය විදිය තමා මෙලෝ දෙයක් තේරෙන්නෙ නෑ).තේරුනේ පහුවෙනිදා උදේ7 වෙද්දී townඑකට එන්න කීව එක විතරයි. අපිත් ඉතින් උදේ පන්දරින් නැගිටලා හරියට කන්නවත් නැතිව අවා ඕං. ඔන්න 7.30විතර වෙද්දී ආච්චී ආවා. අම්මට සිරි ටික වේලාවක් යද්දී මේන් එනවා ලස්සන බාලිකාවෝ ටිකක්, පෝලිමේ ඇවිල්ලා අපි හිටපු තැනට ආවා. උනුත් teachers ල එක්කයි ආවේ.අපි3දෙනා බල්ලෝ වගේ බඩගින්නේ ඉන්නවා වෙලාව9ත් වෙලා. බැරිම තැන සෝනාර් & බඩියාගේ ආසිර්වාද මැද මන් පෙරට ගියා ආච්චී හම්බවෙන්න. යද්දී මෙයා හොඳට අඹරනවා අනිත් teaches ලත් එක්ක. මට යම රජ්ජුරුවො ආවේස වුනා. බොහොම අමාරුවෙන් controll වෙල ගිහින් අහුව"අපි මෙතන ඉන්නෙ මොකද?" කියල එතකොට කීවා"තව කට්ටියක් එන්න ඉන්නවා" කියලා. කොහොමහරි 9.30 වෙනකල් chater කාලා පෙරහැරකින් වගේ එකකින් නගර සභාවට පයින් ගියා. පට්ට අව්වෙ වතුර ටිකක්වත් නෑනෙ. 2km විතර තියෙනවා.

නගර සභාවට මේ වෙනුවෙන් දේසපාලුවො වගේකුත් අවිල්ලා,පරක්කු වෙලා තියෙන්නේ එකෙක්ගේ ලේකම් කාරයා late වෙලා නිසා. උන්ටත් බැන බැන අපි ඇතුලට ගියා. දැන් ජාතික ගීය ගයන්න ඕනෙලු. ඒකට ළමයි කට්ටියකට ඉස්සරහට එන්න කීවා.කෙල්ලො පැනල ආවා, එකපාරට බඩියා මාවත් තල්ලු කලා ඉස්සරහට then සෝනාර් වත් වතුර ටිකක් නතිව දිව ගිලෙනවා තව ජාතික ගීයත් ගයන්න, බඩියට හිතෙන් බැන බැන ඒකත් කියලා hut1 හදල තිබුනා අපිට, ඒක ඇතුලට ගියා. ඒක තියෙන්නෙ කුනු ගොඩ ගාව පට්ට ගඳයි. ඉන්නම බෑ. අමාරුවෙන් ඉන්නවා, ඔය අතරෙ දේසපාලුවන්ගෙ කතා ටික පටන් ගත්තා. උන්ට මොකද? උන්ට cool driks බීල fan දාගෙනනෙ ඉන්නෙ. එකෙක් කතා කරල ඉවර වෙනකොට ළමයි clap කරනවා. ඇවිල්ලා හිටපු මොන්ගලයො ටිකක් අමුතු විදියට clap කරනවා(මල් අත්පුඩිය කියල කියන්නේ), අපි ලඟමයි හිටියේ උන්වත් බලු කරනගමන් කතා අහගෙන හිටියා පොලොව පැලෙන බේගල් උන් කියවන්නේ ඒ ගැන කතා කරන්න දෙයක් නෑනෙ.

ඔය අතරෙ, බඩියා අලුතෙන් ගත්ත mobile 1( ඒ කාලේ ඒක සෑහෙන හොඳ features තිබුන එකක්) සෝනාර් අත පත ගගා හිටියා.දැන් අර පරක්කු වෙලා ආව ලේකම් කාරයගේ කතාව(එයා දැන් ඇමති කෙනෙක්ලු නෙ), දැන් සෝනාර් කියනවා" ඒයි බඩියා මට හරි ආසයි අරකගෙ photo එකක් ගන්න" කියලා. ඔය වෙලාවේ tv networks වලින් ඇවිල්ල වැඩේ record කර කර තිබුනේ හතර වටේට camra හයි කරලා, මායි බඩියයි ජොලියට කිව්ව "එහෙනම් ගනින්" කියල. මෙන්න සෝනර් එකපාරට නැගිටලා බඩියගෙ phone 1න් කතා කරන එකාගෙ photo ගන්න හදනව. එතකොට අපි හිටපු පැත්ත තමා record කර කර තිබුනේ. උන් කෑගහනව"ඕයි මල්ලී........... ඉඳ ගනින් බන්"කියලා, අයෙ මොනවද අපිට මාර ලැජ්ජාව සෝනාර් ඉඳ ගත්තට පස්සෙ අහනවා"බඩිය අරුන් කාටද බන් අර කෑ ගැහුවෙ" කියල.මිනිහ ඔහොමමයි. එදා ඉදන් අපි කොහෙ හරි යද්දී සෝනාර්ට camara අහුවෙන්න තියන්නේ නෑ. කතාවලට පස්සෙ දවල් ආහාරය තිබුනෙ butter ගාපු පාන් පෙත්තකුයි මයිලෝ එකකුයි. ඒකත් කාලා බැලුවම දැන් අවසානය, ඇවිල්ල හිටපු හැම ඉස්කෝලෙකටම compost barrel1 ගානෙ දුන්න. පැය ගානක් කට්ට කෑවෙ මේක ගන්නනේ, ඕක ඉස්කෝලෙට ගෙනල්ලා දෙන්න තිබුනනේ අපිට chater කවන් නැතුව. ඕං අපේ රටේ පොදු වැඩ වල හටි.